kto to jest recydywista

WordSense Dictionary: recydywista - spelling, hyphenation, synonyms, translations, meanings & definitions. 03-02-2014, 00:16. Użytkownik. Gość. RE: zmiana podgrupy R1 na R2. Skoro jest recydywistą wniosek o warunkowe przedterminowe zwolnienie może się złożyć po odbyciu 3/4 kary na niego nałożonej, natomiast jeżeli chodzi o podgrupe to może się starać o komisję co pół roku. Kim jest recydywista? Dowiesz się czytając o instytucji recydywy w prawie karnym, poznając rodzaje i jej praktyczne aspekty dla wyrokowania. #recydywista… рецидивист, рецидивистка — самые популярные переводы слова «recydywista» на русский. Пример переведенного предложения: Jak się jest recydywistą, to już w ogóle. ↔ Если ты рецидивист, на это не обращаешь RECYDYWISTA, KURT VONNEGUT • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! nonton film blue is the warmest colour full movie subtitles. Sprawca wracający do przestępstwa potocznie nazywany jest recydywistą. Trzeba jednak wiedzieć, że według przepisów prawa nie każdy kto popełnia kolejne przestępstwo działa w warunkach recydywy. Kodeks karny nie posługuje się terminem recydywa czy recydywista. Jest to pojęcie z języka prawniczego. Przepisy prawa regulują sytuację powrotu do również wiedzieć, że kodeks przewiduje recydywę zwykłą oraz wielokrotną. W tym artykule omówiona będzie tylko recydywa zwykła. Dwa przestępstwaKodeks karny za recydywistę uważa osobę która popełniła dwa przestępstwa. Sprawca popełniający więcej niż dwa przestępstwa jest recydywistą z popełnionych przez recydywistę przestępstw musi spełniać określone w kodeksie Pojecie recydywy kodeksie karnym Pierwsze przestępstwoPierwsze z popełnionych przez recydywistę przestępstw w musi być przestępstwem umyślnym. Przestępstwo umyślne to takie, które sprawca ma zamiar popełnić, to jest chce je popełnić albo przewiduje możliwość jego popełnienia i się na to musi za to przestępstwo być skazany na karę pozbawienia wolności, z której musi odbyć co najmniej 6 również serwis: Sprawy karne Drugie przestępstwoO recydywie możemy mówić w sytuacji gdy sprawca skazany za przestępstwo i na warunkach opisanych wyżej popełnia kolejne przestępstwo. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się przestępstwo musi być również przestępstwem umyślnym. Dodatkowo musi to być przestępstwo podobne do przestępstwa, za jakie sprawca został skazany wcześniej. Przestępstwami podobnymi są przestępstwa należące do tego samego rodzaju (najczęściej są to przestępstwa zebrane w tym samym rozdziale części szczególnej kodeksu karnego). Przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia albo przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uważa się za przestępstwa jest też kiedy sprawca dopuszcza się drugiego przestępstwa. Musi on je popełnić w ciągu 5 lat od odbycia poprzedniej kary. Jeżeli zatem sprawca popełnia przestępstwo umyślne podobne ale okres jaki upłynął od odbycia kary pozbawienia wolności jest dłuższy niż 5 lat, to nie działa on w warunkach recydywy. Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. W związku z toczącą się w mediach dyskusją na temat uwzględniania tzw. recydywy w wymierzaniu kar przypominamy zasady wynikające z kodeksu karnego, gdyż w publikacjach prasowych odnotowaliśmy szereg błędów, świadczących o nieznajomości prawa. Kodeks karny rozróżnia recydywę ogólną i recydywę szczególną bądź specjalną, która wiąże się z powrotem do określonej w ustawie kategorii przestępstw po odbyciu kary pozbawienia wolności (art. 64). Recydywę ogólną, tj. ponowne popełnienie jakiegokolwiek przestępstwa przez osobę już karaną, sąd uwzględnia przy wymiarze kary lub środka karnego. Jest to oczywiście okoliczność obciążająca. Jednakże karę orzeka się w normalnym zakresie przewidzianym w ustawie. Należy podkreślić, że niezbędną przesłanką przyjęcia recydywy ogólnej jest uprzednie prawomocne skazanie za przestępstwo, a więc kolejne przestępstwo musi zostać popełnione po uprawomocnieniu się uprzedniego wyroku skazującego. Nie będzie więc stanowić recydywy sytuacja, w której kolejne wyroki dotyczą przestępstw popełnionych jeszcze przed pierwszym wyrokiem skazującym. Jeżeli chodzi o recydywę szczególną, to jej wyodrębnienie dotyczy osób, które już odbywały karę pozbawienia wolności i w ciągu określonego w ustawie okresu powracają do przestępstwa "podobnego" lub do określonej kategorii przestępstw (art. 64 § 1 i 2). Jest to zatem cięższa postać recydywy, Art. 64 § 1 - Jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Recydywa ta (tzw. recydywa specjalna) dotyczy więc kogoś, kto odbył karę pozbawienia wolności w rozmiarze conajmniej pół roku i popełnił podobne przestępstwo w ciągu pięciu lat od zakończenia tej kary. Nie dotyczy ona przestępstw nieumyślnych: sprawca np. wypadku drogowego nie może być recydywistą w rozumieniu tego przepisu. Art. 64 § 2 - Jeżeli sprawca uprzednio skazany w warunkach określonych w § 1, który odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej kary popełnia ponownie umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwo zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem lub inne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Ta recydywa jest najpoważniejsza (tzw. recydywa specjalna wielokrotna) i dotyczy kogoś, kto już poprzednią karę odbył jako recydywista (a więc conajmniej dwa razy odbywał już karę pozbawienia wolności) i łącznie odbył z tych kar minimum rok. Dotyczy też tylko określonych, poważnych przestępstw: czynów przeciwko życiu i zdrowiu (zabójstwo, uszkodzenie ciała), zgwałcenia, kradzieży z włamaniem i przestępstw przeciwko mieniu z użyciem przemocy lub groźby (napad rabunkowy, wymuszenie). Należy też pamiętać, że istnieje tzw. zatarcie skazania: po pewnym czasie skazanie zostaje usunięte z rejestru karnego. Okres ten to czas zależny od rodzaju i wysokości kary, wynosi do 10 lat od chwili odbycia kary. Wtedy osoba, która była karana przed laty, uważana jest za niekaraną - jeśli więc stanie przed sądem, nie jest recydywistą. Jednak zatarcie następuje tylko wtedy, gdy możliwe jest zatarcie wszystkich skazań naraz, aby cała karta karna stała się "czysta". Jeśli choć jednego wyroku skazującego nie można zatrzeć - nie zaciera się żadnego. Zatem jeżeli ktoś regularnie popełnia przestępstwa i ciągle jest skazywany, to nigdy żaden wyrok skazujący nie zostanie usunięty z jego karty karnej. (opracowanie: SSR Wojciech Buchajczuk, SSO Maciej Strączyński) Sport łączy ludzi, bo to zdrowa rywalizacja zazwyczaj pozbawiona nienawiści czy podziałów ze względu na poglądy. Gwiazdami są tu piłkarze, ale najważniejsi są kibice, którzy tworzą widowisko. Tak wygląda sielankowo przedstawiona wersja piłki nożnej. Czy tak wygląda to naprawdę? Pewnie, że nie. Futbol to w dzisiejszych czasach biznes jak każdy inny. Polityka, w której najistotniejszą rolę odgrywają pieniądze. Wielka kasa, nad którą władzę posiada jedna osoba – prezydent FIFA. Trwa kampania na to stanowisko. Konferencja Seppa Blattera. Cały świat czeka na informację, że 27 lutego Międzynarodowy Związek Piłki Nożnej będzie miał nowego szefa. Jeśli Szwajcar myślał, że całe spotkanie odbędzie się bez kontrowersji i nieprzyjemnych zdarzeń, mylił się. Sędziwy mężczyzna zasiadł za stołem i wtedy podszedł do niego jeden z zebranych na sali. Tajemniczy osobnik rozpoczął zawiłą przemowę, po czym teatralnie cisnął w Szwajcara plikiem banknotów dolarowych, mówiąc, że jest ambasadorem futbolu z Korei Północnej. Pieniądze symbolizowały nie tylko korupcję. To był znak, że piłka nożna z czasem stała się po prostu biznesem. Brytyjski komik, Simon Brodkin, który tę akcję zorganizował, w najlepszy możliwy sposób przedstawił całą sytuację. W swoim czasie to właśnie satyra polityczna doprowadzała do rewolucji, zmieniała rządy i biegi historii. Tak też było i tym razem – Blatter już się nie liczy. Wypadł z gry, ale zostawił związek w fatalnym stanie. Blatter i piłka – to połączenie groteskowe. Człowiek, który do futbolu podejście miał pogardliwe Despotyczne rządy 79-latka dobiegły końca. Wraz z nimi zakończyła się również era tak zwanych wiecznych prezydentów. Do tej grupy należeli właśnie działacz z Visp i jego wieloletni współpracownik o jeszcze gorszej reputacji, Joao Havelange. Przyszedł czas na nowych kandydatów. Ich głównym celem będzie odbudowanie praktycznie nieistniejącego respektu dla FIFA. Będą musieli świecić przykładem. Lekcje brać mogą od… Zbigniewa Bońka, który, mając świetny PR, ocieplił wizerunek PZPN-u po bardzo nieudanej kadencji Grzegorza Laty. Nie o Polsce jednak tu mowa. Pojęcie jest dużo szersze. Chodzi tu przecież o piłkę na całym świecie, a to bardzo trudne wyzwanie, którego podjęło się siedem osób. Jak w słynnym westernie – siedmiu wspaniałych. No dobra, czy wspaniałych? Chyba jednak niekoniecznie. Michel Platini, Sheikh Salman, Gianni Infantino, Ali bin Hussein, Jerome Champagne, Tokyo Sexwale, Musa Bility. Oto oni. Ludzie, którzy będą decydować o kształcie ukochanego sportu. To oni po finale mistrzostw świata wręczą kapitanowi zwycięskiej drużyny puchar, a członkom ekipy medale. Kto będzie te i wiele innych rzeczy robił? To pytanie nurtuje fanów na całym świecie, a odpowiedzi nie ma. Kampania wygląda jak tegoroczny wyścig po awans do ekstraklasy w I lidze. Nie ma wyraźnego faworyta, który górowałby nad innymi reputacją, przygotowaniem czy charyzmatyczną i rozpoznawalną sylwetką. Znaczy jest ktoś taki, ale on już na starcie dostał solidnego kopa w tyłek. Ci panowie zawalczą w zbliżających się wyborach (fot. The Guardian) Michel Platini jako prezes UEFA zbierał świetne recenzje. Wdrażał nowe reformy i wzbudzał powszechną sympatię. Inteligentny, wygadany, miły i zakochany w futbolu. Ideał. Niegdyś wybitny piłkarz, później również, wydawałoby się, świetny szef. Stało się inaczej. Blatter zrezygnował, a schedę po nim przejąć miał właśnie on. Miał poparcie praktycznie wszystkich federacji europejskich. Doskonale znał strukturę światowej i europejskiej federacji oraz wszystkich działaczy. Jednym słowem – był głównym faworytem do zwycięstwa w najbliższych wyborach, dopóki Komisja Etyki FIFA nie zawiesiła go na 90 dni z powodu domniemanego nielegalnego przelania na jego konto przez Blattera dwóch milionów franków szwajcarskich. W najbardziej optymistycznej dla siebie wersji wydarzeń Francuz powróci do wyborczej rywalizacji na początku 2016 roku, kiedy upłynie jego zawieszenie, a Komisja Etyki nie będzie miała żadnych przesłanek i argumentów, by dalej odsuwać go od piłkarskiej działalności. W pesymistycznym wariancie, przy przeciągającym się śledztwie, komisja może przedłużyć mu karę zawieszenia o kolejne 45 dni. Wtedy Platini może zostać na aucie. Co dla niego najgorsze, to właśnie ten drugi scenariusz jest najbardziej prawdopodobny. Platini do pewnego momentu cieszył się niezszarganą reputacją (fot. W takim wypadku na czoło rywalizacji wysuwają się działacze z Bliskiego Wschodu. Obu łączą dwa fakty: pochodzą z rodziny królewskiej i są zaprawieni w bojach futbolowo-biznesowych. Sheikh Salman i Ali bin Hussein mogą rządzić piłkarskim światem. Ten pierwszy od 2013 roku pełnił funkcję jednego z wiceprezydentów FIFA. Dawniej głośno popierał kandydaturę Platiniego, teraz deklaruje po prostu, że „FIFA wymaga powrotu na odpowiednią ścieżkę”. Jego wielkim atutem jest fakt, że stoi na czele posiadającej dużo głosów Piłkarskiej Federacji Azjatyckiej; może liczyć na jej głosy, ale ma też pewną kulę u nogi. Głośno popierał on kandydaturę Kataru na organizatora mistrzostw świata w 2022 roku, tymczasem uczciwość wyboru tego państwa jest obecnie objęta dochodzeniem. Rola Salmana w wybuchu serii antyrządowych wystąpień w 2011 roku budzi zastrzeżenia obrońców praw człowieka. Takich wad nie ma Ali bin Hussein, który jako jedyny był na tyle odważny, by rywalizować w bezpośredniej walce z Seppem Blatterem w poprzednich wyborach. Otrzymał wtedy zaledwie 73 głosy, ale rywalizował z tyranem. Teraz wciąż może liczyć na poparcie dużej części licznych federacji azjatyckich i amerykańskich. Nic na nim również nie ciąży, bo jego CV prezentuje się całkiem ładnie. Jordańczyk i członek królewskiej rodziny z Bahrajnu mogą namieszać… Książę Ali bin Hussein wyrasta na jednego z faworytów w walce o fotel prezesa FIFA (fot. W podboju świata zaszkodzić mogą im Europejczycy: Gianni Infantino i Jerome Champagne. Popularny „Łysy z UEFA” może mieć poparcie Europy, ponieważ zna mechanizmy działania piłkarskich federacji. Brakuje mu jednak trochę doświadczenia na stanowiskach kierowniczych. W środowisku uważa się go za człowieka w 100% oddanego Platiniemu. Wykonuje wszystkie jego polecenia i prawdopodobnie zupełnie nie odnalazłby się na tak wysokim stanowisku. Jako sekretarz generalny UEFA pełni funkcję w dużej mierze reprezentacyjną. Z twardym biznesem i polityką nie ma styczności w ekskluzywnym środowisku Europejskiego Związku Piłki Nożnej. Z zupełnie innej pozycji startuje Champagne – były i uznany redaktor „France Football” oraz attache we francuskim rządzie. Przez 11 lat pracował w FIFA, także jako współpracownik zawieszonego obecnie Blattera. To on pomógł mu w 2002 roku wygrać wybory. Pomógł także Michelowi Platiniemu w UEFA pięć lat później. W 2010 roku opuścił FIFA. Nie kryje swojej sympatii do Seppa Blattera, a ten wciąż dużo znaczy w futbolu. To może być rysa na jego wizerunku w odbiorze ogólnym, ale takie poparcie od byłego prezydenta może mu również bardzo pomóc, bo Szwajcar zawsze miał przecież wielkie wpływy w mniejszych federacjach. Champagne może być czarnym koniem wyborów. Proponuje odważne reformy i rewolucyjne wręcz zmiany struktur. Gianni Infantino – przyszły prezydent FIFA? Jest jeszcze dwóch kandydatów z Afryki, jednak szanse Musa Bility i Tokyo Sexwale są bardzo nikłe. Mały plus obok ich osób można postawić za to, że nie wywodzą się ze środowiska FIFA. Bility od pięciu lat jest prezesem związku w Liberii, gdzie rządzi skutecznie, choć reprezentacja nie osiąga oszołamiających sukcesów. To biznesmen, który dorobił się fortuny na ropie i cemencie. Jest zdania, że światową organizacją powinna zarządzać nowa kadra. – Jeśli chcemy zmienić coś w światowej piłce nożnej, to ludzie, którzy teraz będą w niej działali, po prostu nie mogą mieć z nią w ostatnich 20-25 latach nic wspólnego. Ja właśnie taki jestem – powiedział. Może jednak liczyć raczej tylko na poparcie niewielkiej części Czarnego Lądu. W 2013 roku został zawieszony przez Afrykańską Federację Piłkarską na sześć miesięcy za przetrzymywanie w swoim mieszkaniu tajnych międzynarodowych dokumentów. Do tego na drugim największym kontynencie świata ma groźnego rywala – Tokyo Sexwale obecnie działa w FIFA na rzecz walki z rasizmem, a jego kandydatura została zatwierdzona przez Południowoafrykański Związek Piłkarski. Sexwale był znany jako działacz walczący z apartheidem oraz więzień polityczny. Jest biznesmenem, a jego firma zajmuje się wydobywaniem diamentów. Posiada on pozytywny wizerunek z powodu długoletniej walki z segregacją rasową. Na tym jednak lista jego atutów się kończy… Okres tyranii dobiegł końca i pojawił się… duży problem. Trudno z tych, którzy pozostali, wyselekcjonować odpowiedniego następcę. Kogoś, kto byłby najbliżej ideału. Jaki jest kandydat idealny? Ze smykałką do biznesu, rozpoznawalną twarzą, doświadczeniem w środowisku, umiejętnością poruszania się w hermetycznym świecie polityki sportowej, ale przede wszystkim ktoś, która kocha piłkę nożną całym sercem i zna wartość kibiców. Teraz Was jednak zasmucę – taka osoba nie istnieje. Nie jest nią żaden z wyżej wymienionych działaczy. Znów będzie obowiązywać zasada, która tak denerwuje nas podczas wyborów: mniejsze zło. Co nim jednak jest? Obrazowo – można wybrać księcia, szlachcica, łysego, recydywistę, redaktorka i dwóch czarnoskórych biznesmenów, których związek z piłką nożną jest prawie żaden. So, we have a problem. FIFA Michel Platini Sepp Blatter Przykłady Odmieniaj - To nietypowe - skomentował. - Nawet bardzo nietypowe, żeby recydywista tak dokładnie powtarzał schemat zbrodni. Conor zakołysał się na drzwiach klatki jak recydywista i powiedział: - Ja w więzieniu Literature Pytamy: „Jeżeli takie zdarzenia są ‚wolą Boską’, to dlaczego z tej katastrofy ocalał jedynie notoryczny recydywista, którego wtrącono do lochu w podziemiach więzienia, natomiast wszystkich ‚dobrych chrześcijan’ i ich kościoły wraz ze ‚świętymi’ dosięgła zagłada?” jw2019 Człowiek nie ma już czasu zajmować się innymi, a tym bardziej recydywistami. Literature Jeden z nich to Ellidi, wielokrotny recydywista, którego być może znasz. Literature – Daj spokój, czy ja wyglądam na recydywistę? Literature Dzisiejszy temat: automatyczna kara dożywocia dla recydywistów opensubtitles2 Gdyby mi pan nie powiedział, że nie jest notowany, przysiągłbym, że to stary recydywista, kuty na cztery nogi. Literature „Graficy” przygotowywali okładkę: „Paul Robeson – Czerwony Królewski Recydywista”. Literature Na 38 dzieci przypada 7 łóżek, na których sypiają „recydywiści”. Literature „mesjaszkę”... w kolonii recydywistów? Literature Proszę, by nie traktował mnie jak recydywisty, a on zaraz zmienia ton i wybucha śmiechem. Literature Tydzień później schwytano podczas włamania recydywistę, który przyznał się, że zamordował macochę Helen. Literature Wykroczenie prawne pociągało za sobą natychmiastową karę, a recydywiści traktowani byli ze szczególną surowością. Literature Posiadają broń, to niebezpieczni recydywiści! Literature opensubtitles2 Przy oknie stoi Żaba, złodziej recydywista. Literature Ponieważ jest recydywistą, z pewnością dostanie surową karę. Literature Lubisz być jedynym geniuszem- recydywistą na Środkowym Zachodzie? opensubtitles2 Recydywista, którego nie zdoła odstraszyć żadna kara. Literature – Och, kapitanie – rzekła dama w koronkowym kołnierzu – my takoż recydywistów mamy w Nazarecie! Literature Powrót tego samego sprawcy do przestępstwa określany jest mianem recydywy. W polskim systemie prawnym przewidziane są dwie formy recydywy – tzw. recydywa zwykła i recydywa wielokrotna. Czym się od siebie różnią? Jak warunkują wymiar kary przewidziany dla sprawcy? 1. Recydywa – rodzaje 2. Recydywa podstawowa 3. Wpływ recydywy podstawowej na karę 4. Recydywa wielokrotna (multirecydywa) 5. Konsekwencje popełnienia przestępstwa w warunkach multirecydywy Recydywa – rodzajeZgodnie ze słownikiem języka polskiego recydywa oznacza ponowne popełnienie przestępstwa przez osobę już karaną. Zjawisko to wywołuje zaostrzenie (fakultatywne lub obligatoryjne) kary wobec sprawcy, który już wcześniej popełnił przestępstwo i został za nie ukarany, i który ponownie dokonuje czynu zabronionego. Artykuł 64 ustawy Kodeks karny (dalej jako „kk”) wskazuje na dwa rodzaje recydywy. Wyróżniamy tzw. recydywę specjalną zwykłą (podstawową) i recydywę specjalną wielokrotną (multirecydywę).Poza rodzajami recydywy wskazanymi w kodeksie karnym można wyróżnić także tzw. recydywę kryminologiczną i penitencjarną. Recydywa kryminologiczna oznacza ponowne popełnienie jakiegokolwiek przestępstwa. Niezależnie od tego, czy sprawca został uprzednio skazany (a jeśli tak, to niezależnie od tego, jaka kara została mu wymierzona oraz czy i kiedy ją odbył). Natomiast recydywa penitencjarna ma miejsce wówczas, gdy sprawca po raz kolejny odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną za jakiekolwiek podstawowaZgodnie z art. 64 § 1 kk z recydywą podstawową mamy do czynienia gdy:sprawca popełnił przestępstwo umyślne;został za nie skazany na karę pozbawienia wolności;odbył co najmniej 6 miesięcy orzeczonej kary;popełnia kolejne przestępstwo umyślne podobne do tego, za które został skazany;popełnia je w ciągu 5 lat od odbycia kary poprzednio działania sprawcy w warunkach tej recydywy jest możliwość wymierzenia mu kary przewidzianej za dane przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o móc stwierdzić działanie w warunkach recydywy podstawowej, nowe przestępstwo popełniane przez sprawcę musi być podobne do tego, za które został już wcześniej skazany (wyrok Sądu Najwyższego z 30 października 2001 r., sygn. III KKN 217/01). Zgodnie z art. 115 § 3 kk przestępstwami podobnymi są przestępstwa należące do tego samego rodzaju, a także przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia, albo te popełnione w celu osiągnięcia korzyści istotne, podstawą recydywy podstawowej nie może być popełnienie wykroczenia. Kodeks wyraźnie bowiem wskazuje wyłącznie na przestępstwa umyślne (w rozumieniu art. 9 § 1 kk).Wpływ recydywy podstawowej na karęDziałanie sprawcy w warunkach recydywy podstawowej nie musi wiązać się z zaostrzeniem orzekanej względem niego kary. Sąd orzeka więc karę grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności – w zależności od ustawowego zagrożenia danego przestępstwa. Fakultatywne obostrzenie przewidziane w tym przepisie dotyczy jedynie górnej granicy ustawowego zagrożenia. Może ona zostać podniesiona o połowę. Granica dolna pozostaje natomiast bez zmian. Co istotne, obostrzenie to nie dotyczy jednak zbrodni (art. 64 § 3 kk). Popełnienie czynu w warunkach recydywy specjalnej zwykłej wyłącza możliwość zastosowania warunkowego umorzenia postępowania wobec sprawcy. Nie wyłącza jednak możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary ani warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary (po odbyciu przez skazanego 2/3 kary – art. 78 § 2 kk).Przeczytaj również: Prowokacja w prawie karnymRecydywa wielokrotna (multirecydywa)Zgodnie z art. 64 § 2 kk przesłankami skazania w warunkach multirecydywy są:uprzednie skazanie sprawcy w warunkach recydywy specjalnej zwykłej (art. 64 § 1 kk);odbycie łącznie co najmniej roku kary pozbawienia wolności;ponowne popełnienie umyślnego przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwa zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem lub innego przestępstwa przeciwko mieniu z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia;dokonanie wyżej wymienionego czynu zabronionego w okresie 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej oznacza zatem sytuację, gdy sprawca dokonuje trzeci z kolei czyn zabroniony w sposób umyślny, a skazanie za drugie z kolei przestępstwo miało miejsce w warunkach recydywy podstawowej (wyrok Sądu Najwyższego z 4 czerwca 2003 r., sygn. V KK 393/02). To trzecie przestępstwo, poza tym, że zostało popełnione umyślnie, musi także być jednym z przestępstw wyraźnie wskazanych w art. 64 § 2 kk przez ustawodawcę. Jest to tzw. recydywa właściwa. Innymi słowy, sprawca ma popełnić jedno z wymienionych przestępstw ponownie. Oznacza to, że jeden z czynów zabronionych, za który uprzednio go skazano, również musiał należeć do tej popełnienia przestępstwa w warunkach multirecydywyPopełnienie przestępstwa w warunkach multirecydywy wiąże się z nadzwyczajnym obostrzeniem kary. .Jest nią wyłącznie pozbawienie wolności, i to powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Co więcej, z wyjątkiem sytuacji określonej w art. 60 § 3 i 4 kk, nie jest tu dopuszczalne zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary. Natomiast fakultatywne jest podniesienie górnej granicy o połowę (to obostrzenie nie dotyczy jednak zbrodni – art. 64 § 3 kk).Popełnienie przestępstwa w warunkach multirecydywy wyłącza także możliwość warunkowego umorzenia postępowania. Co do zasady nie wyłącza jednak możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary. Okres próby wynosi wówczas, jak w przypadku innych skazanych, od 1 roku do 3 lat. W stosunku do multirecydywistów specjalnych wielokrotnych możliwość ta jest jednak mocno ograniczona ze względu na fakt, że większość typów przestępstw wskazanych w art. 64 § 2 kk zagrożonych jest karą co najmniej roku pozbawienia wolności. Multirecydywista może zostać warunkowo zwolniony po odbyciu 3/4 kary (art. 78 kk).

kto to jest recydywista